Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Recte dicis; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Duo Reges: constructio interrete. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Idemne, quod iucunde? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quibus ego vehementer assentior.
Res enim concurrent contrariae. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Sed ego in hoc resisto; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Bork Utilitatis causa amicitia est quaesita. Bork Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
Nunc vides, quid faciat. Sed ad illum redeo. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Memini vero, inquam; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Immo videri fortasse.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quis istum dolorem timet? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Non laboro, inquit, de nomine.
Primum quid tu dicis breve? Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Conferam avum tuum Drusum cum C. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Stoicos roga.
Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;